إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • نوسازی موضوع این مقاله است که نویسنده تلاش کرده تا ضمن بحث از آن ، به مقایسه نوسازی در اندیشه‌اسلام و غرب نیز بپردازد. مفهوم نوسازی، همانند دیگر مفاهیم حوزه‌ی انسانی مبتنی بر دانش تئوریک اجتماعی و تجربه‌ی جوامع انسانی در تاریخ گذشته تا امروز است، بنابراین به نظر می‌رسد که مقایسه‌ی نوسازی با اندیشه‌ی احیاگری در تفکّر اسلامی بدون توجّه به ماهیت کاملاً متفاوت آنها چندان تلاش نتیجه‌بخشی نباشد. همچنانکه در پایان مقاله نیز نویسنده تنها به ذکر تفاوت معنایی نوسازی در اندیشه‌ی غربی با تفکر اسلامی بسنده می‌کند و نمی‌تواند ارتباط مؤثری میان آنها برقرار کند که به عنوان مثال بر پایه‌ی آن نوسازی در جوامع اسلامی با مدلی بومی ولی در قواره‌ی قرن شکل بگیرد.

    نویسنده:
    دکتر سیف‌الدّین عبدالفتّاح ، استاد اندیشه‌ی سیاسی – دانشگاه قاهره